Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
yapışqanlı — sif. Yapışqan sürtülmüş. // Tərkibində yapışqan olan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kitirə — (Meğri) boğaz heyvanın əmcəyindən çıxan yapışqanlı sarı maye. – İneyin əmceyinnən hala kitirə də çıxmey … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tutqallı — (Şuşa) 1. yapışqanlı 2. yapışdırılmış. – Tutqallı küzə su saxlamaz … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qəliz — ə. 1) çətin oxunan, çətin başa düşülən; çətin; 2) özlü, yapışqanlı; 3) m. ədəbsiz, qaba; 4) m. sıx, kəsif … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
səmğ — ə. 1) bəzi ağacların yarıq və fırlarından sızan yapışqanlı maddə; kitrə; 2) yapışqan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
hörümçək — is. zool. Özünə yem olan həşəratı tutmaq üçün tor toxuyan buğumayaqlı böcək. Hamının tanıdığı xallı hörümçəyin bədəni çay xərçəngi bədəni kimi başdöş və qarın hissələrinə ayrılır. . Hörümçəyin baş döşü üzərində dörd cüt yeridici ayaq vardır.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
leykoplastır — is. <rus.> Üstü yapışqanlı yastı tibbi lent … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
milçəkqıran — is. 1. Milçəkləri qırmaq üçün üstü zəhərli və ya yapışqanlı kağız və s. 2. Bax milçəkvuran … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
özlü — sif. Yapışqanlı, yapışqan kimi; yarımqatı. Özlü maddə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qatran — is. <ər.> Bəzi ağaclardan və ya daş kömürdən hasil edilən, sənaye və təbabətdə işlənilən qara rəngli, kəskin qoxulu və yapışqanlı maddə; zift. Şam qatranı. Qatran iyi. Qatran kimi – qapqara. Qatran kimi qara saç. – Camə geyib cümləsi qatran … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tor — is. 1. Balıq, quş və s. tutmaq üçün ipdən çarpaz toxunaraq bərabər məsafələrdə düyünlə bərkidilmiş alət. Balıq toru. – Sahibi tor götürüb dənizə gedəndə <Çupçik> də sümsünə sümsünə yortardı. M. C.. Mən yaralı göyərçini tordan çıxarıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
